Wanneer je luistert naar een verhaal zoals Dennis Hong hierboven vertelt kun je niet meer geloven in het onmogelijke.
Het is een verhaal waarin de wereld opeens berijdbaar wordt voor blinden.
Wat ik boeiend vind ik het eind van de presentatie waar hij verteld over 'dat de wereld er nog niet klaar voor is'. Dat denk ik ook. Maar tegelijkertijd wisten we iets meer dan 100 jaar terug nog niet eens wat een auto was. Als het speelveld verandert, hangt het van je perspectief af hoe je daar naar kunt kijken.
Er zijn een aantal organisaties in Nederland die met elkaar op landelijk niveau kijken naar het speelveld van Bibliotheken. Het is interessant om de diverse stukken en visies naast elkaar te leggen.
Vereniging Openbare Bibliotheken (VOB) heeft een jaarplan 2011
Stichting Bibliotheek.nl met het jaarplan 2011
Sectorinstituut Openbare Bibliotheken (SIOB) met het jaarverslag 2010 en de in ontwikkeling zijnde visie Bibliotheek 2016.
Als de wereld opeens berijdbaar wordt voor blinden, wat zou dat in metaforen betekenen voor de ontwikkeling in het bibliotheekwerk. Wat is er over 20, 30 jaar bereikbaar wat we nu nog voor onmogelijk houden: de bibliotheek in je broekzak, een wereld waar Wim Keizer alles altijd Weet, een Nationale Catalogus voor bibliotheken,scholen,universiteiten gezamenlijk, gezamenlijk lenen in 2013 voortgezet in gezamenlijk....
De doemscenario's zijn er en zelfs heel angstig dichtbij. Maar vandaag wil ik heel even geloven in een wereld waarin blinden uiteindelijk zelf hun eigen auto kunnen besturen en wij over 100 jaar alleen nog maar achterom kunnen kijken en ons verwonderen over de weg die we hebben afgelegd en de kruisingen die we hebben genomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten