via Twitter kwam ik op onderstaande YouTube video.
Buzzable, sterk gebracht en vooral heel erg aansprekend (denk ik) voor de persvoorlichter naar hun hart: creatief en aansprekend.
Ook via Twitter zie ik de laatste tijd veel oproepen tot nieuw werk langskomen. Dan heb ik het nog niet eens over al die andere mogelijkheden tot netwerken die het huidige internet geeft.
Wanneer ik nu een werkgever, nieuw contact en collega iets over mijzelf zou moeten vertellen, naast mijn CV, zou ik bijvoorbeeld ook verwijzen naar mijn weblog in de overtuiging dat het in ieder geval op een bepaalde manier iets over mij zegt. Net zo goed dat Twitter ook een bepaalde weerslag is van een deel van wie ik ben.
Voor een sollicitatie op het internet hoef je geen diepgaand onderzoek op te starten. Een mooie? Dat vind ik de allereerste post van deze heer.
Ik denk dat er in een toekomst als de onze er inderdaad op heel veel verschillende manieren gezocht en gevonden wordt. Onder andere door het checken van potentiƫle kandidaten voor een functie op hun hyves- linkedin en wieowie profiel. Maar dat zou direct betekenen dat we potentieel slachtoffer zijn van onze eigen digitale (wan)voetstappen uit het verleden.
Daar tegenover staat, dat je ook je eigen voetstappen kunt plaatsen op het web en deze kunt delen met mogelijke opdrachtgevers, collega's en netwerkers. Dat zijn voetstappen die veel spannender en uitdagender zijn om te zetten. Plus dat je daarmee ook uitgaat van je eigen kracht: datgene wat je nu kunt en doet en dat professioneel belichten.
Dat is ook solliciteren 2.0.
Buzzable, sterk gebracht en vooral heel erg aansprekend (denk ik) voor de persvoorlichter naar hun hart: creatief en aansprekend.
Ook via Twitter zie ik de laatste tijd veel oproepen tot nieuw werk langskomen. Dan heb ik het nog niet eens over al die andere mogelijkheden tot netwerken die het huidige internet geeft.
Wanneer ik nu een werkgever, nieuw contact en collega iets over mijzelf zou moeten vertellen, naast mijn CV, zou ik bijvoorbeeld ook verwijzen naar mijn weblog in de overtuiging dat het in ieder geval op een bepaalde manier iets over mij zegt. Net zo goed dat Twitter ook een bepaalde weerslag is van een deel van wie ik ben.
Voor een sollicitatie op het internet hoef je geen diepgaand onderzoek op te starten. Een mooie? Dat vind ik de allereerste post van deze heer.
Ik denk dat er in een toekomst als de onze er inderdaad op heel veel verschillende manieren gezocht en gevonden wordt. Onder andere door het checken van potentiƫle kandidaten voor een functie op hun hyves- linkedin en wieowie profiel. Maar dat zou direct betekenen dat we potentieel slachtoffer zijn van onze eigen digitale (wan)voetstappen uit het verleden.
Daar tegenover staat, dat je ook je eigen voetstappen kunt plaatsen op het web en deze kunt delen met mogelijke opdrachtgevers, collega's en netwerkers. Dat zijn voetstappen die veel spannender en uitdagender zijn om te zetten. Plus dat je daarmee ook uitgaat van je eigen kracht: datgene wat je nu kunt en doet en dat professioneel belichten.
Dat is ook solliciteren 2.0.
6 opmerkingen:
Het is mij in oktober echt online gelukt om aanbiedingen te krijgen, die geresulteerd hebben in een nieuwe baan. In LinkedIn roepen dat je een nieuwe uitdaging zoekt en voila. Moet zeggen dat het een ding scheelt: het schrijven van de sollicitatiebrief
Ik moest nog aan je denken toen ik het schreef :)
supervoorbeeld inderdaad!
Haha... Wat leuk om politie 2.0 hier terug te zien :-)
Online zijn kan zeker in je voordeel werken. Tijdens mijn sollicitatiegesprek bij Winkwaves werd gelijk duidelijk dat ze mijn tweets goed hadden doorgenomen. Het gesprek begon namelijk over twitter. Ze hadden aldaar gelezen dat ik een wii had aangeschaft. En toevallig had degene met wie ik sprak er ook een gekocht.
Winkwaves zocht een enthousiaste community manager. En laat nu net blijken dat ik door mijn deelname aan de Happe.ning naar allerlei blogs (ook deze) en een filmpje kon wijzen waarin anderen over mijn "passievol" hyvesbetoog vertelden
Je hebt me dus via deze blog aan een baan geholpen, zonder het te weten, Annemarie :-) Dank je wel!
Groet van Wilma
Wat leuk Wilma! Vooral omdat ik het gevoel heb dat je bij een hele interessante werkgever aan het werk gaat.
En dat ik zomaar onderdeeltje mocht zijn van jouw grote radarwerk is een hele leuke bonus! :)
uh,
die baan heb ik dus gekregen ;-)
Daarom vind ik het ook een mooi voorbeeld idd ;)
Maar vooral omdat het aangeeft dat je op een andere manier durft te kijken naar een sollicitatieproces en je eigen 'empowerment'. :)
Een reactie posten