Pages

woensdag 10 september 2008

Bloggen is...

Waarom blog ik eigenlijk? Dat is de vraag die me de afgelopen dagen geregeld door het hoofd speelt. Met dank aan Wow!ter.

Ja, waarom eigenlijk?

Ik vind verdwalen leuk, maar ik houd niet van verdwaald zijn. Ik houd wel van vakantie maar het liefste met mijn hele familie om me heen. Ik lees juichend de nieuwste Dick Francis, Die zomer van Wanda Reisel zit nog vers in mijn tas, de meeste chicklit die ik te pakken kan krijgen, non-fictie over de menselijke geest en alles eromheen, en ook nog eens jeugd- en kinderboeken. Ik ben Annemarie, mama, echtgenote, werknemer, dochter van, zus van en ga zo maar door.
Ik heb een laptop, een desktop, een iphone maar ook mijn oh zo fijne moleskine.
Ik heb een ochtendhumeur, kan als een zonnetje door de gang lopen, ben soms bijdehand en soms ook totaal niet. Ik zing heel vals maar dat klinkt soms ook best weer schattig.

Waarom ik dit nu schrijf naar aanleiding van de vraag van Wow!ter? Omdat dit te maken heeft met mijn antwoord.

Ik blog omdat ik meer hoor en zie dan alleen maar datgene wat ik voor mijn werk nodig heb. Vaak ben ik benieuwd naar alles en mijn interesse gaat uit naar de meest uiteenlopende onderwerpen en mensen. Dat kon ik lastig in mijn werk een plek geven behalve dan misschien door de nodige cc’s in en buiten mijn organisatie te versturen. ;)
Maar ik heb bedacht dat ik het wel aardig vind om dat toch maar anders te doen. Ik deel met de gehele wereld (inclusief mijn moeder wat ik, geloof ik,  nog wel het engste vind ;)) mijn visie en belevenissen. En het is aan de lezer om te zien of hij of zij er iets mee wil of niet. Dat probeer ik los te laten.
Ik heb geen controle over iemand anders. Niet hoe iemand zijn of haar werk behoort te doen en ook niet of die persoon die ik graag zou willen bereiken mij ook leest. Soms wijs ik mensen op mijn blog, op een bericht wat ik schreef en waarvan ik denk dat diegene er wat mee kan. En that’s it.

Maar tegelijkertijd is dat wie ik ben: betrokken. En ook al schreef ik hier dat ik toch wel het een en ander gescheiden wilde houden, ik denk dat ik uiteindelijk de juiste mix wel vind. De mix tussen persoonlijk worden en zijn en de privé houden wat voor mij privé hoort te zijn.

Ik blog omdat ik het niet laten kan om mijn wereld te delen met anderen. En daarnaast kan ik het zelf ook nog eens teruglezen. Wat een prachtig mooie extra reden. Want natuurlijk ervaar ik dat ook. Ik heb een eigen persoonlijk archief over wat ik vind en vond en daarnaast ook nog eens een ego-document daar waar ik zelfs reactie kreeg!
Want natuurlijk stimuleert me dat ook bijzonder: reacties. Mensen die je steunen in je mening of je juist nog een stukje verder laten denken. Of gewoonweg melden dat ik maar onzin sta te verkopen. Reactie krijgen is fijn en het stimuleert om door te schrijven.

Ik denk dat ik mijn billen heel voorzichtig op het bankje aan het wurmen ben tussen de biblioblogs. Tenminste, dat hoop ik dan maar. ;) Soms ook wel eens met een edublog en soms ben ik gewoonweg een lifeblogger. Is het nog te volgen?

Ik denk dat ik niet een community aan het creëren ben, maar dat ik deel mag uitmaken van een community die er al lang en breed is: die van de informatiespecialisten . De Ning-ers, de 23-dingers, mijn collega’s en de andere bloggers om me heen.
Maar ik ben pas deel van een community als ik me ook zo gedraag. Dat betekent dat mijn wereld zich niet alleen afspeelt op mijn eigen blog, maar juist ook daarbuiten!
Hetzelfde geldt ook voor andere groepen: of het nu met collega’s of met vrienden is. Het vergt een investering in tijd en energie. Dat vind ik wel belangrijk. En je moet ook blijven investeren. Net zoals in het echte leven.

Het heeft mijn leven verrijkt. Qua kennis, kennissen, maar ook op het gebied van mijn eigen reflecterend vermogen. Ik merk dat ik anders nadenk over de dingen die ik lees en zie en bedenk of ik daar ‘wat van vind’.

Ik heb een redelijk constante groep met viewers, laten mijn statistieken zien. Ik kijk niet vreselijk vaak. Ik heb het zelfs nog niet helemaal goed geregeld, heb ik wel het idee. Ik moet nog eens gaan stoeien met google analytics. en ik weet zo niet eens hoe mijn ranking is. Goh.. toch maar weer eens gaan bekijken. Wel vind ik het knap dat de teller op mijn website ongeveer eenderde aangeeft van de andere teller die mij elke week een update geeft.

Mijn favoriete posts? Hmm… Ik ben tevreden over "Vernieuwing is geen innovatie" door Bram Elderman en Erna Winters bij ons op de OBD. Dat was mijn eerste ervaring met luisteren en kijken met een andere bril: de bril van een blogger. Net zoals mijn verslag van lezen centraal. Heel erg veel plezier heb ik gehad tijdens het schrijven van de memepost. Verder wil ik eigenlijk nog eens een sprookje op podcast opnemen. Mijn ingeplande reeks foto’s tijdens mijn vakantie vond ik eigenlijk persoonlijk ook wel heel geslaagd.
Vanuit 23dingen vond ik dit een van mijn meest creatieve: web2.0.

Heeft het bloggen me al mooie dingen gebracht? Ja, het heeft me in zekere zin ook mezelf gebracht. Maar daarnaast vind ik het ‘het warme bad van de blogosphere’ heerlijk! Er gebeuren zoveel dingen die opeens op de deurmat van mijn interessehuis worden neergelegd. Wat een zaligheid voor de Nieuwschierige Mensch die ik ben!

12 opmerkingen:

Marina Noordegraaf .... zei

mooi annemarie!

en wat een zaligheid dat warme bad met je te mogen delen :-)

essen2punt0 zei

Tanx Marina, het heeft me toch nog wel voor wat hoofdbrekers gezorgd.

En dat gevoel van delen is geheel wederzijds! :)

WoW!ter zei

Mooi verslag. Bedankt.

Unknown zei

Super!

Natalie zei

Denk dat Wouter zo heel mooi in kaart kan brengen wat 'ons' bloggers motiveert. Als een soort basisprincipes (betrokkenheid, nieuwsgierigheid, schrijfvaardigheid) ofzo. Ik heb al veel mooie bewoordingen gelezen, onder andere hier! :-)

Ik zal morgen eens kijken wat ik zelf nog kan toevoegen.

Astrid zei

Ik blog, dus ik ben ;-)

diriwout zei

Dat zijn weer meer dan 100 woorden -:) leuk om te lezen

essen2punt0 zei

@Wowter: Ik hoop dat je ermee uit de voeten kunt. Het grappige is dat ik opeens op veel diverse blogs dezelfde argumenten tegenkom. Er is absoluut wel een zekere drive of persoonlijkheid(stoornis) die ons bindt. ;)

@Dames en heren,
Wat een leuke reacties. Dank allemaal.
(en ja, het zijn meer dan 100 woorden. ;) Ik geloof dat ik beter denk terwijl ik aan het tikken ben en dat leidt nog wel eens tot iets te lange lappen tekst)

Daniëlle zei

Ook alweer zo'n mooie. Ik lees er steeds meer en ik wil ook nog...

essen2punt0 zei

@dannielle: tanx. Ik wacht die van jou met plezier af. Wat een heerlijke meme is dit zeg. Vooral omdat het iets is wat je puur alleen maar vanuit je eigen hart kan schrijven. :)

Anoniem zei

Hoi,

jij ook al zo'n lekkere uitgebreide. Wat ik leuk vind is dat deze meme voelt als een kijkje in de keuken en dat toch een aantal bloggers dezelfde dingen ervaren. En zoals je zegt, dat verbindt alleen maar. Zie ik je ook op OCN?

Moqub

essen2punt0 zei

@Moqub, mooi he. Al die kijkjes. Ik geniet van ze allemaal. :)

Je ziet me zeker op de OCN! :) Ik ben van plan beide dagen te komen. Maar dat moet ik nog wel even op het werk korstsluiten. Anders neem ik wel vrije dagen op. :)

.