Bluetooth, huisdieren: hit voor de bibliotheek?

Ik wil ook zo'n rups! Dat is een leuk bericht via de cowdames.
Deze rups wandelt van 22 augustus tot en met 5 september in het Flevopark en van 29 augustus tot en met 12 september in het Vondelpark in Amsterdam.

En kijk nu eens naar die lekkere eetbare brokjes die hij al toegeworpen heeft gekregen.

Deze rups is vermoedelijk een geëvolueerde vorm van het Duingentiaanblauwtje, waarvan aangenomen wordt dat hij wereldwijd is uitgestorven. De rups bevindt zich in de virtuele realiteit en communiceert via Bluetooth met mobiele telefoons. Het diertje vraagt om eten en de bezoekers van het park kunnen het voeren met foto’s uit hun mobiele telefoon. De volgende dag is het dier geëvolueerd en heeft het bepaalde delen van de foto’s in zichzelf opgenomen. Het evolueert op basis van materiaal van de bezoekers van het park. Als niemand het dier voedt zal het na enige tijd uitsterven.
Rups versie 3.0 is een project van de Amsterdamse mediakunstenaar Jochem Tames. Het beoogde eindresultaat is dat er een groepje mensen ontstaat dat het leuk vind om voor het Bluetooth diertje te gaan ‘zorgen’. Dat ze vaker naar het park gaan om het te voeren en zo een band met het virtuele beest gaan opbouwen.

Let op dat eindresultaat: vaker naar het park om te voeren en een band op te bouwen.

Wat willen wij nu graag, als bibliotheken: Vaker naar de bibliotheek om een band op te bouwen. Voeren en gevoerd worden hangt zo prachtig met elkaar samen. En doordat onze gebruikers gevoerd worden (door ons), groeien ze.

Ik zeg hierrrr met dat beestje! Regelrecht integreren en gebruiken in een aantal vestigingen van ons land. (Waarbij ik voor DOK een redelijk gemakkelijke integratie verwacht met hun bluecasting.)
Dit zou nog wel eens een goede mogelijkheid zijn om jongeren daadwerkelijk aan de bibliotheek (als plek) te binden. Daar kan toch geen Tamagotchi tegenop?!