Pages

maandag 11 oktober 2010

Ideale webprecense Deventer



Vanmorgen was ik aanwezig bij de opening van de ideale website van de bibliotheek Deventer.
Afgelopen week kwam ik tot de conclusie dat ik graag persoonlijk aanwezig wilde zijn, alhoewel me ook de online versie als optie werd geboden.
Een mooie mix waardoor een relatief klein land als Nederland toch nog kleiner werd met een groter bereik.
Via twitter las ik dat er op een gegeven moment meer dan 37 deelnemers aan de online variant deelnamen. Los van het bereik dat bijvoorbeeld via de stream op twitter ook al werd gehaald.

Maar nog steeds gaat het ook om 'mijn bibliotheek'. Alsof het een persoonlijk bezit is lijkt het soms. Zoals Ronald Spanierbij binnenkomst met een handbeweging alleen al aangaf. "Dit was vroeger mijn bibliotheek". Zoals ik dat nog kan doen bij mijn bibliotheek. Zoals Mark vertelde over zijn bibliotheek.

Jos de Debeij, Mark Deckers en Peter van Eijk gaven opeenvolgend de lokale, provinciale en landelijke koers wat betreft de ontwikkelingen en innovatie.

Was ik broodnodig bij de opening? nee
was ik deel van het hele proces van de ontwikkeling van de ideale website? nee
Had ik een rol in het hele programma? eh.. nee

Wilde ik daar zijn? ja
En wel om verschillende redenen.

De belangrijkste reden is dat wanneer collega's keihard gewerkt hebben om iets moois te maken ook stil te staan bij datgene wat zij bereikt hebben. Soms moet je ook applaus durven geven aan datgene waarvoor zij kei- en keihard gewerkt hebben om dat voor elkaar te krijgen. Omdat er heel veel energie zit in een dergelijk groot project en ik dat vanaf de zijlijn heb gezien.
Ik zie soms wel eens dat we dat vergeten. Of dat nu mijn taak is of die van een leidinggevende is eigenlijk niet eens zo relevant. Want ik ben niet verantwoordelijk voor het applaus van de ander.
Maar wel voor datgene wat ik zelf kan zeggen en kan doen.

Wanneer we met elkaar gaan zeggen dat iets nog beter, mooier of anders had gemoeten kan dat een terechte opmerking zijn. Maar daarmee vergeten we ook wel dat je aan de buitenkant niet altijd de keuzes kunt zien die er gemaakt zijn en we vandaag ook altijd met de kennis van nu kijken naar beslissingen van toen.

Wat ik vandaag zag is dat er is nagedacht over die stip op de horizon en dat 'We' daar naartoe aan het werken zijn. We als in Koninklijk Meervoud "Wij, Bibliotheken der Nederlanden".
Dat doen we door lokaal, provinciaal en landelijk de perspectieven naast en over elkaar heen te leggen met de (lokale) klant voor ogen.

Peter van Eijk gaf ons nog even zijn eigen 5 principes mee om over na te denken:
1 Blijf geloven in een betere toekomst
2 Innovatie is mensenwerk
3 Blijf groot denken, maar blijf ook klein doen
4 Permanent innoveren
5 Ga voorop in volgen
(met dank aan Jan Klerk)

Waar ik trots op ben is dat ik mag werken met collega's die durven te denken over wat er kan, wat er nog niet kan en wat we graag zouden kunnen of willen.
Wanneer we elkaar applaus willen geven ga je namelijk ook op zoek naar datgene wat applaus verdient. Datgene waar onze aandacht naar uitgaat groeit. Of dat nu iets positiefs of iets negatiefs is. Aandacht maakt iets groter.

Verlanglijstjes en nieuwe mogelijkheden maken natuurlijk dat je een product of project nog mooier kunt laten stralen. Maar in hoeverre gaat een gevoel van perfectionisme om 80% energie te stoppen in de laatste 20% van een project niet ten koste van de 80% winst die we al behaald hebben.
Stilstaan bij wat we nog kunnen leren en kunnen doen is een, maar alleen maar stilstaan bij wat we niet hebben gaat ten koste van stilstaan bij wat we wel hebben.

Daarom vond ik het vanmorgen een bijeenkomst om bij te willen zijn. Omdat het een volgende stap is op de weg naar morgen. Een weg die niet perse richting een perfecte toekomst hoeft te leiden, maar wel op een weg die onze toekomst al in zich draagt. Wanneer we vergeten om daarbij stil te staan en met onze neuzen vooral kijken naar wat we niet hebben gaan we voorbij aan wat we al wel hebben. En gaan we voorbij aan de mensen die dit alles tot op heden al bereikt hebben.

Voor de inhoudelijke verhalen verwijs ik graag naar de weblogs van Mark Deckers, Jan Klerk en Johan Hoenink lezen en de twitterstream nog eens doorlezen.

Ik eindig graag met een tweet van Jan waar hij de de Overijsselse aanpak in zijn woorden weergeeft: denkkracht, visie, daadkracht en hechte samenwerking op de juiste schaal.

Wat mij betreft is dat een mooi slotapplaus voor al die collega's die dit vandaag bewerkstelligd hebben voor de toekomst van morgen.

foto by cursedthing

3 opmerkingen:

Jan Klerk zei

Dank je Annemarie. Ik zit hier gewoon te blozen van al die verwijzingen.

Annemarie van Essen zei

Dat krijg je van een goede documentalist ter plekke die ook nog eens het nodige te zeggen heeft. Daar verwijs ik graag naar :)

FlevoMeerJam zei

Applaus voor dit stuk, Annemarie! Ik heb de bijeenkomst alleen digitaal bij kunnen wonen en dan is het handig om het nog even via dit weblog te kunnen lezen. En niet stil te staan bij wat er nog niet is maar wat er al wel is en applaus te geven voor alle inspanningen die geleverd zijn. Mooi stuk!

.