Pages

zaterdag 21 november 2009

Tradities kun je opnieuw uitvinden



Mijn leven kent, net zoals dat van jullie, een groot aantal tradities. Sommigen zijn lokaal, anderen regionaal en weer anderen weer landelijk.

Op dit moment staat Sinterklaas natuurlijk het meest in de belangstelling. Zeker in ons huis waar er in de afgelopen week al werd schoen-gezet, gekleurd en geplakt voor de beste Sint en fanatiek gezongen om maar te zorgen 'Dat ons huisje niet werd voorbijgegaan'. Het lawaai, drukte en onrust is trouwens net zo navenant gestegen, moet ik toegeven.

Maar ik ben wel een mens van tradities. Ik houd van bepaalde volgorden in het leven en in het jaar. Soms zijn dat kerkelijke tradities zoals kerst, pasen en een aantal andere feestdagen. Soms zijn het tradities die gekoppeld zijn aan dit soort moment. Op kerstavond eten wij met mijn familie bijvoorbeeld traditiegetrouw pannenkoeken met speciale pannenkoekworst. Met Pasen ruikt de hele streek naar de imposante boakes die al vanaf november te vinden zijn in het landschap.

Daarnaast is 2009 het jaar van tradities. Zelf ben ik niet zo 'van Sint Maarten', maar hoor ik daar meer en meer over. Haloween, paastakken, valentijn. Ach, tradities zijn zo gemaakt. Ook vanuit commercieel oogpunt natuurlijk.

Wat ik mooi vind, zijn kleine tradities. Die van onszelf. Niet streekgebonden, maar vooral en bovenal persoons- en familiegebonden.

Onze kleine eigen tradities? Niet alles zal verschillen van hoe het gaat of ging bij jullie thuis.
Op je verjaardag mag je kiezen wat je eet.
Zaterdagavond is opblijfavond.

Maar ook tradities die zo zijn gelopen omdat ze zo, heel voorzichtig, zijn gevormd.

Elk jaar gaan we minstens een keer met ons gezin en mijn ouders naar de ijssalon in het Dorrup en bestellen gezamenlijk een reusachtige familiecoupe. Met elkaar eten uit een gezamenlijke enorme schaal met ijs, vruchten, saus en andere lekkernijen. Ik vind het geweldig!

Zo zijn tradities onderdeel van wie ik ben en wie ik wil zijn. Maar ook vormen we als gezin, als omgeving onze eigen tradities. Dat maakt dat je dus met elkaar herinneringen maakt die hopenlijk over 10, 20, 30 jaar weer worden doorgegeven.
Dan heb ik het trouwens nog niet eens over dialect, wat toch met het verstrijken van de generaties zal veranderen of verdwijnen. Daar ben ik zelf ook schuld aan, aangezien ik vooral 'Hoog Hollands' praat en veel minder goed dialect. Ik weet bijvoorbeeld ook niet hoe ik zoiets dan weer op een juiste manier aan mijn kinderen zou kunnen overdragen.

Maar een van de deeldefinities die ik lees op wikipedia is "Doorgeven van bepaald cultureel erfgoed, kennis en praktijk"
Ja, hallo! Dat zijn wij bibliotheken dus in onze totaliteit. Hoera! Laten we onszelf gewoon een traditie noemen die vervlochten is in onze Nederlandse samenleving en laten we monumentenzorg eens aanschrijven voor een leuk potje om ons te behouden. Als erfgoed, zeg maar. ;)

Hoe zit dat bij jullie? Welke tradities houd je in ere?

Foto by Niektenhopen

5 opmerkingen:

Astrid zei

Beetje triest misschien, maar ik heb volgens mij al m'n tradities van vroeger ergens onderweg verloren. Met m'n schoonfamilie heb ik er wel één bijgekregen: altijd op de verjaardag zelf een visite-avondje. Misschien heb je een echt 'gezin' nodig om jouw soort tradities te handhaven.

Oh wacht, ik ga al 10 jaar elke herfst naar Zuid-Limburg. Vast hotel, vaste kamer, vaste bezoekjes aan Maastricht ed. Ja, dan mag ik toch wel van een traditie spreken. Gelukkig!

Danniëlle zei

Eigenlijk geen een... Ik ben niet zo van de tradities. Maar het levert wel een leuke blogpost op :-)

Con zei

Zou niet zonder kunnen. Ben dol op tradities! Ook wel eens met een weemoed terugkijkend naar voorbijgaande tradities. http://creijngoudt.hyves.nl/blog/28731711/Sinterklaas/I-fy/
Of deze: http://creijngoudt.hyves.nl/blog/19100167/Ouwenieuw/twzi/

Annie Maessen zei

Zelf frieten maken op zondagavond, jaarlijks familiedagje, jaarlijks etentje rondom kerst met familie, "voet-en rug kribbelie"als de jongens wakker worden. Zomaar even een paar activiteiten die tot tradite geworden zijn. Oja, praat nog steeds dialect met mijn partner.

Annemarie van Essen zei

@Henk. Tot denken aanzetten is altijd goed toch? Dat wie weet wacht ik graag af.
@Astrid. Dat hoeft op zich niet triest te zijn. Dat kan zelfs een gevoel van blijdschap geven omdat het vroeger zo heerlijk vroeger was.
Hoe langer je er over nadenkt, des te meer tradities je gaat bedenken. Dat geloof ik echt!
Ik weet wel dat bepaalde tradities inderdaad horen bij 'meer dan met z'n tweetjes zijn'. Daar heb je wel gelijk in.
@Dannielle. Wat dacht je van al je festivals? Zijn dat geen mooie tradities? Of je 'vaste hardloopwedstrijden'?
@Conny. Mooi!
@Annie. Wat een mooie tradities zijn ook de jouwe zeg! Hmmm.. frieten op zondagavond! En dat dialect vind ik ook mooi. :)

.