De laatste week is nogal bijzonder geweest. Op de dag dat mijn jongste zoon twee werd, sloot mijn oma haar ogen voor de laatste keer om de dag erna op 96 jarige leeftijd te overlijden.
De verjaardag van mijn man hebben we tussendoor ook nog ergens gehad en vandaag hebben we mijn oma uitgezwaaid, zoals mijn oudste (van vier) dat noemde.
Tussen omi en haar achterkleinzoon zat 94 jaar. Bijna een eeuw. Kun je nagaan hoe verschrikkelijk veel ze heeft mogen meemaken. Of eigenlijk.. hoeveel er in de jaren langs haar heen is gegaan.
Ooit heb ik eens geprobeerd uit te leggen wat nu eigenlijk een computer was. Tja.. een tv, cassetterecorder, postbus, brievenbus, typemachine en ga zo maar door. Dat soort woorden heb je nodig om iets uit te leggen wat vervolgens weer woorden zijn die mijn eigen kinderen niet kennen.
Wat voor mijn kinderen er altijd al was, zoals een computer, is er dus voor een ander zoals mijn oma nooit echt geweest.
Maar wat ze allebei vervolgens deelden is het slaapliedje voor het slapen gaan. En zo is het cirkeltje dan opeens weer rond.
Ik ga slapen, ik ben moe
'k sluit mijn beide oogjes toe
Houd ook deze nacht
over Jansje getrouw de wacht.
'k sluit mijn beide oogjes toe
Houd ook deze nacht
over Jansje getrouw de wacht.
15 opmerkingen:
Ik ken dat liedje ook nog van vroeger.
Sterkte!
Knuf
mooi, annemarie...
the circle of life
ze heeft zo te lezen een mooie plek in jullie hart achtergelaten!
De contrasten van het leven...
Big Hug!
Het leven is een eeuwige wisselwerking van komen en gaan. We kunnen enkel hopen dat we tussen die periodes voldoende tijd hebben genomen om ons leven te delen met zij die ons nauw aan het hart liggen.
Zo te lezen heb je flink bijgedragen tot dat goed liefdevol leven dat ze zal geleid hebben. Wat een troost kan zijn in deze droevige perioden.
Knuffel +1
Ik ken een oma die zei: 'pff, daar doe ik niet aan mee', nadat haar was uitgelegd wat er zou veranderen met de invoering van de euro. Alsof ze die ontwikkeling ook langs zich heen kon laten gaan. Ze stierf kort ervoor.
We hebben die lieve oudjes wel wat aangedaan, deze laatste 50 jaar, niet dan? Ben benieuwd wat ze voor ons in petto hebben. En zingen wij dan nogsteeds die liedjes uit 'onze grootmoederstijd' voor de kleintjes? Ik hoop het maar.
Sterkte
@allen, dank voor jullie reacties. Fijn.
@astrid: hoe herkenbaar! Daar doen ze gewoon niet meer aan mee.
Ik ben ook wel benieuwd hoe dat voor onze generatie is. Hoe vaak (hoop ik) met mijn hoofd te mogen schudden vanwege al die nieuwerwetse fratsen.
En al die mooie oude liedjes? Die blijven gewoon hoor. Dat denk ik wel. Het is toch een vorm van verhalen vertellen en overleveren.
Heftig,
strekte gewenst
Als ik het zo lees, heb je op een goede manier afscheid van je oma genomen. Blijf aan haar denken en vertel je kinderen over haar.
En wat er voor ons nog allemaal komt? Daar zijn we toch zelf bij! En Iemand houdt over ons de wacht.
Sterkte,
x
sterkte hoor!
hai
Ik heb op mijn blog een filmpje staan van het prentenboek de vuurtoren van Koos meinders
sorry ik krijg even geen link in dit vakje :(
ik vind dat wel passen,misschien troost het een beetje
(vorige reactie was dubbel geplaatst dus even verwijderd)
joke
Wat mooi Joke.
Dank je wel.
Mooi berichtje! Laat je even stil worden! Gecondoleerd!
Een reactie posten