De titel jaagde me al angst aan en bij ontvangst via de brievenbus konden mijn jongens nauwelijks hun afkeer verbergen: Dik. Lelijk. Wijf.
Geschreven door Anke Wauters
Over bodyshaming en zelfbeeld. "Bodyshaming is de norm, en daar worden we ons nu pas bewust van."
Zo schrijf je toch niet over jezelf?
Zo lees je toch niet over jezelf?
Toch is de waarheid dat we als meisje, als vrouw, regelmatig zo worden benaderd en aangesproken. Met allerhande gemixte signalen die soms nog in eenzelfde zin worden uitgesproken.
Zeg alsjeblieft. Zeg dankjewel. Als mensen je een complimentje geven, zeg:"Nee, dat is niet waar." Geloof in jezelf. Zie het beste in de mensen. Geef iedereen een kans. Wantrouw iedereen. Laat geen misbruik van je maken. Iedereen zal misbruik van je willen maken. Heb wat meer vertrouwen in de mensen. Jongens zullen misbruik van je willen maken. Ze bedoelen het goed. Niemand bedoelt het goed.
P. 123. Dik.Lelijk.Wijf /Anke Wauters
De kern is: zo denk ik over mezelf. En ooit wil ik op de tweesprong komen waarop ik kan zeggen: Zo dacht ik over mezelf.
Lees dit boek. Lees het echt en laat de woorden tot je doordringen.
Als vrouw, om te herkennen in welke wereld je leeft. En om te onderzoeken of dit ook jouw gedachten zijn en je bereidheid om te voelen of je dit veranderen kunt en wilt.
Als tiener, om te snappen waarom je soms zo naar over jezelf kunt denken en waarom 'ze' zo over je praten. En om met vriendinnen te praten over wat je met elkaar kunt doen.
Als man, om te proberen de wereld waar vrouwen in leven wat te begrijpen.
Als docent, om te begrijpen hoe je leerlingen denken en zich voelen.
Kortom: dit boek is een gespreksstarter van ongekende klasse over het moeilijke onderwerp van zelfwaardering en de schaamte over je lijf.
Lees.Dit.Boek.
Dankjewel Anke voor het verwoorden en opschrijven van mijn leefwereld en mijn denkwereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten