En de kinder-experimenteerversie:
Voor trainers, workshopleiders en andere groepswerkers: geef deelnemers verschillende observatie-opdrachten.
Bijv. let op de kinderen: hoe kun je zien dat zij een onmisbare schakel zijn in het geheel; je ziet een aantal kinderen nauwlettend kijken naar de plek waar de camera registreert -en dus iemand opdrachten staat te geven; anderen kopiëren gedachteloos het kind naast hen; mogelijk zijn er verschillende rollen; die v.e. inspirerende leidinggevende is onmiskenbaar, zonder die persoon was het niet gelukt.
Over de processen: je kunt de voortdurende oefening vermoeden; de uitgekiende techniek, resultaat van oeverloos trial and error; de doelgerichte planmatigheid; het overleg dat nodig was om het te bereiken; de aandacht en nauwkeurigheid die dit vereist; het plezier straalt er af en de bereidwilligheid om samen iets tot stand te brengen; elke schakel in het domino effect heeft een funktie, maar er van de buitenkant naar kijkend, kan zonodig een zorgvuldig uitgekiende wijziging aangebracht worden; samenwerken is spelen. Enz. Het zijn niet alleen metaforen. Het is de werkelijkheid, waar de deelnemers / kijkers gelijk in worden getrokken, als jij als trainer coach hen dit zelf wil laten ervaren.
Want het bruggetje naar handjes uit de mouwen is in de training dan niet ver weg. Organiseer een vergelijkbare, maar wel kleine proefpolder (of laat iemand anders dit voor je uitvoeren, maar zelf aan de slag is de beste leerschool) op een locatie binnen of buiten.
Geheid dat er tijdens het proces veel valt te observeren en na te praten. En een team zet iets hoogwaardig technisch neer (al is het grappig kinderspul).
(bron: Janet Borghuis)
via dit boeiende draadje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten