1)
Ik loop door een straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik val erin.
Ik ben verloren... ik ben radeloos.
Het is mijn schuld niet.
Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden.
2)
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben.
Maar het is mijn schuld niet.
Het duurt nog lang voordat ik eruit ben.
3)
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
k zie dat het er is.
Ik val er weer in... het is een gewoonte.
Mijn ogen zijn open.
Ik weet waar ik ben.
Het is mijn schuld.
Ik kom er direct uit.
4)
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik loop eromheen.
5)
Ik loop door een andere straat.
Bron: Het Tibetaanse boek van leven en sterven
Sogyal Rinpoche.
3 opmerkingen:
Jazeker, er is altijd een andere weg te ontdekken ;-)
Mooi
Dit was ooit het favoriete gedicht van een voormalig leidinggevende.
Bevat diepe gedachten.
@astid @linda
Dat vind ik het mooie van zo'n gedicht of overdenking. Er zijn zoveel lagen waarmee je naar een tekst kunt kijken.
Een reactie posten