De twitterberichten rondom de lezing van Andrew Keen lieten niet al te veel ruimte voor interpretatie: het is een man die veel losmaakt in een zaal.
Persoonlijk was ik niet de hele tijd onder de indruk van datgene wat hij vertelde. Het ging veel over gevaren, over peer pressure en over het moeten in plaats van willen. Maar tegelijkertijd heeft hij daar wel een belangrijk punt te pakken. Want in hoeverre zijn wij allemaal in staat om dit te omarmen? Niet omdat we dat graag willen, maar omdat de druk om 'erbij te horen' ons dwingt.
Wanneer we ons eigen merk moeten gaan vormen en die ook nog eens moeten gaan verdedigen tegen veel unieke andere 'eigen merken' wordt het inderdaad wel een strijd die de kleintjes niet gaan winnen. Op twitter hebben de mensen met veel contacten ook veel bereik en worden dat steeds meer de mensen met macht, zoals Keen dat zegt.
Het was geen prettige lezing zoals een leuke film waar je voldaan en gedachtenloos uit weg loopt. Dat is ook meteen het mooie aan de sessie van vanmorgen. het blijft kriebelen daar in mijn gedachtenstroom.
Hoe moeten we ons in deze toekomst van sociale media een weg gaan zoeken daar waar bedrijfskolossen verdwijnen en personal brands in opmars zijn.
Maar ook: hoe gaan we om met die groepen met mensen die geen keuze hebben en niet eens weten dat ze dat zouden moeten doen. Simpelweg omdat ze niet eens een woord als sociale media kunnen lezen of begrijpen.
Echt.. Keen blijft me nog wel een tijdje kriebelen...
4 opmerkingen:
Maar ik vind de opmerking over macht afhankelijk van de aantal volgelingen op twitter wel mooi eigenlijk. Dat zou betekenen dat de vooruitstrevende tweeps eindelijk wat meer te zeggen krijgen.
Merk er alleen nog niet zo veel van. Of zou ik dan toch nog iets meer volgers moeten krijgen :)
Hij liet wel vallen dat hij bij vooruitstrevend meer zat te denken aan de aantallen van bijvoorbeeld scobble enzo.
Dus we mogen nog wel! ;)
ik vond Keen super. Hij schreeuwt iets te hard en dat maakt dat sommigen zijn boodschap om die reden waarschijnlijk al niet zullen verstaan. Maar verder is het een prachtige constatering dat de wereld - ook de web 2.0 wereld - niet plat is!
Wat Jeroen zegt is ook wel grappig: toch wel op zoek naar "iets te zeggen hebben". We zijn allemaal mensen met dezelfde verlangens; de strategieën - evenwel - verschillen
Ik liep vast op zijn houding die weerstand in me losmaakte. Dat kon ik op dat moment slecht los zien van de boodschap waar ik me deels wel in kan vinden.
Maar je hebt wel gelijk, soms is het goed om zo'n constatering nog eens goed te horen.
En die jeuk blijft. Dat maakt Keen ook blijvend interessant.
Dank voor jouw zienswijze. fijn!
Een reactie posten