Pages

zaterdag 28 juni 2008

Veteranendag is niet meer alleen voor oudjes


Mijn lief is begin jaren negentig op humanitaire missie naar Irak geweest om tentenkampen voor de toen gevluchte Koerden op te bouwen. Operatie Provide Comfort, lees ik nu her en der na. 'Maar een korte missie'. Als dienstplichtig militair gestationeerd in Seedorf en vervolgens uitgezonden. Dus hij vindt zichzelf zeer zeker geen veteraan. Dat zijn mensen die er echt toe hebben gedaan, is zijn mening.
Grappig hoe een groot aantal stukken die ik nu pas voor het eerst online opzoek heel andere gegevens vertellen. Over het hoge 'emergency gehalte', over de noodzaak, maar ook over de vermeende blootstelling van mariniers aan verarmd uranium!

Al met al iets waarop ik nog nooit heb gezocht, maar wat me nu veel meer duidelijk maakt van de verhalen van mijn lief. Die ik trouwens pas leerde kennen vlak zijn zijn avontuur. Maar die me dat in het eerste uur dat we elkaar kenden wel meteen vertelde. Bijzonder, vinden jullie niet? Ook bijzonder om iets van onszelf en ons persoonlijke verhaal opeens terug te zien in een groter geheel en ook een groter internationaal perspectief.

Maar goed, de reden waarom ik dit zo openlijk post is omdat er een paar maanden terug tot grote verrassing van mijn lief een brief op de deurmat lag van defensie. Dat gebeurt op zich wel vaker met oud-dienstplichtigen. Maar in deze brief werd hij hartelijk uitgenodigd voor de Nederlandse Veteranendag. In Den Haag dus. En dus meteen al een dikke 'Nee'. Te ver weg voor iemand die zich geen veteraan voelt en ook nog vindt dat er mensen zijn die veel belangrijker en gevaarlijker werk doen.
Een maand later volgde er een brief van de gemeente. Nu opeens een uitnodiging voor een 'lokale veteranenlunch'. En in de buurt, minder druk en ook nog eens de hoop op het treffen van wat mede(lokale)gelijkgestemden. Dus klonk het 'nee' opeens veel minder definitief en werd het een uiteindelijke 'ja'.
Maar ik ben wel benieuwd naar de hoeveelheid 'jonge veteranen' die het ook nog de moeite waard vinden naar zoiets toe te gaan. Want natuurlijk hoort mijn lief bij die groep. En hij voelt zich eigenlijk er nog niet eens toe behoren ook nog niet.

Nederland telt op dit moment ruim 130 duizend veteranen. Het grootste
deel daarvan heeft gediend in de Tweede Wereldoorlog of in
Nederlands-Indië. Het aantal jonge veteranen neemt toe omdat Nederland
steeds vaker deelneemt aan vredesmissies zoals in Libanon, Irak en
Afghanistan. Op dit moment zijn bijna 2500 Nederlandse militairen
buiten Nederland in actie.

Nederland telt dan
wel bijna 16,5 miljoen inwoners, maar ik weet wel dat dat betekent dat
er altijd wel een link te leggen valt met iemand die op missie is of op
missie gaat. En ook dat het mensen veranderd. Dat hebben we wel aan een
aantal goede bekenden om ons heen gezien.

De veteranendag is live te volgen en heeft ook nog eens een gelikte website. Met boeiende filmpjes, verscheidene informatiebronnen en ga zo maar door. De live uitzending is eigenlijk best boeiend. Niet alleen maar 'oud' maar ook gericht op het geven van informatie. Een cameraman die (terwijl ik zit te kijken om de link te maken) ook gewoonweg inzoomt op publiek, stoere militairen en echt heel heel veel jongeren en gezinnen!
Niet alleen een dag voor de veteranen maar ook voor het publiek, is de boodschap.

Het is bijzonder om de brieven en de foto's te zien uit die tijd. En het grappige is dat hij ook mee kan werken aan het delen van zijn geschiedenis door eventueel die foto's en die berichten in te scannen en toe te voegen. Niet zozeer het creëren van geschiedenis, maar het verfijnen van de documentatie ervan.

Waarmee ik natuurlijk ook nog wel even de link wil leggen met ons vak. Gerichte en heldere informatie, een uitstraling die gericht is op 'nu' in plaats van 'toen' en de mogelijkheid om er ook vanaf afstand deel van uit te maken. En zorgen dat die bronnen uit onverwachte hoek een plek kunnen krijgen waar zij hun informatie kunnen en mogen delen. Maar ook een zelf gekozen momentum als deze gebruiken om je eigen punt op eigen wijze onder de aandacht te brengen.

Dat vind ik een mooie les die ik zomaar via mijn lief meekrijg.

2 opmerkingen:

Marina Noordegraaf .... zei

zo'n veteranendag heeft als ik het zo belees dan ook vooral betekenis opdat veteranen in het NU betekenis kunnen geven aan het TOEN. Haal ik altijd graag Kierkegaard van stal: het leven wordt voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen.

En hoe is het leven na 23 dingen? :-)

Annemarie van Essen zei

Ik denk dat zoiets voor heel veel dingen geldt. Dat NU ook TOEN een plek kan geven.

Het leven na 23 dingen is momenteel even lekker sloom. ;)

.