Pages

zondag 15 juni 2008

Vaderdag 2008

blogoverjevaderdag


Na moederdag nu bloggen over mijn vader. Dat is tegelijkertijd heel gemakkelijk, maar ook heel lastig.
Mijn vader is een veel- veelzijdig man. En ik mag ook nog heel gelukkig zeggen 'is'.
Dat leek begin van dit jaar wel even heel anders te lopen toen hij met hartklachten in het ziekenhuis werd opgenomen en er pas na een week of zes uitkwam na een ingrijpende hartoperatie. Dat zette wel even ons wereldbeeld op z'n kop.

Mijn vader is in zijn hele leven niet verder verhuisd dan 50 meter heen en vervolgens na 18 jaar weer 50 meter terug. Dat kwam omdat mijn vader samen met zijn vader een aannemersbedrijf hadden. Toen hij 15 was kwam hij 'in de zaak'. Toen hij mijn moeder leerde kennen hebben ze een huis naast dat van mijn opa en oma gebouwd (en naast de werkplaats dus).
Toen mijn grootouders beiden overleden waren, zijn we in zijn ouderlijk huis gaan wonen.

In de jaren tachtig ging het slecht met de kleine ondernemers en was hij moedig genoeg om dit te onderkennen en ook actie te ondernemen. Hij is zijn busrijbewijs gaan halen. En vanaf dat moment is hij heel langzamerhand meer buschauffeur dan timmerman geworden. Hij is een veel betere timmerman dan hij ondernemer was. Dat heeft vroeger best wel voor spanning gezorgd. Een klein bedrijf dat het moeilijk had; een moeilijke tijd. Maar zo ging het vroeger. Een zoon volgde zijn vader op.
Maar de bus is zijn grote liefde.
Het was vroeger magisch. Mijn vader kon prachtige dingen maken en het rook altijd lekker in de werkplaats: soms naar vers hout, soms naar de vuurton en soms gewoon naar zaagsel.
Maar aan de andere kant mocht ik ook af en toe mee wanneer hij op de streekbus een route reed. Ik zie mezelf nog trots voorin bij hem staan of achterin de bus een boek lezen terwijl hij me, voor mijn gevoel, rondreed. Speciaal voor mij.

Ons huis is bevolkt door prachtige meubels die hij voor mij gemaakt heeft. Alle bedden, de meubels van de kinderkamer, een enorme eettafel, salontafels, een vitrinekast. Alles naar wens van zijn oudste dochter die heus wel weet hoe ze iets wil, maar niet hoe ze zoiets moet maken.. Maar mijn vader gelukkig wel. Met mijn moeder als drijvende kracht op de achtergrond.

Mijn vader houdt van technisch lego, van motorrijden, van stripverhalen verzamelen, toeren, rommelen in zijn werkplaats, van de scooter en van wijn maken. Ik geniet van de momenten dat er dingen samenvallen. Lego bouwen met zijn kleinzoon, over motorrijden praten met zijn (jongste) dochter, samen naar de stripbeurs in Haarlem. Wijn proeven en heel serieus de afdronk bespreken. Samen op het erf lopen.

Maar zijn grote liefde is zijn vrouw, zijn kinderen en zijn twee kleinzoons.

En ik? Ik houd van hem.

6 opmerkingen:

Kirsten kladdert zei

Wat een warm verhaal over je vader. En wat een prachtige foto ook!
Vaders en dochters... dat blijft toch bijzonder he? ;)

Marina Noordegraaf .... zei

mooi om te lezen hoe je vader zijn eigen weg is gegaan! ik zie in jou ook wel een kleine ondernemer :-)

Van de week zei Pepijn tegen mij: "mama ik vind je zo lief. wat ik grappig vind is dat alle kinderen hun eigen mama het liefste vinden. dat komt waarschijnlijk omdat ze die het meeste zien". Smelt ..

en ik sluit me bij kirsten aan dat het een prachtige foto is van jou en je vader!

elke zei

Mooie foto,
van een dochter die zich in het zonnetje van haar vader koestert.
Mooie tekst ook.

Anoniem zei

Mooi verhaal!

Anoniem zei

Lief!

Henk zei

Mooi stukje. Geweldig dat je huis vol staat met meubels die je vader heeft gemaakt!

.