Ik geniet van Guus Meeuwis, van Kane, van Racoon, van Linkin Park, van Pink, Hazes, Norah Jones, One Two Trio, Everclear, Third Eye Blind en ga zo maar door.
Breed dus.
Maar vooral biedt muziek me de gelegenheid om in een bepaalde sfeer te raken.
De soundtrack van 'the matrix' om wat extra (werk)energie te krijgen, Mika voor bijna alle momenten, Een eigen sportmix voor bij de sportschool.
Mijn mp3 speler heeft brede schouders nodig om alle stijlen naast elkaar te dragen.
PeertoPeer heeft het nodige betekent voor het uitbreiden van mijn voorkeuren. Want al zoekende naar mijn voorkeuren, kwam ik vaak ook weer andere artiesten tegen. Net zo goed als de website van de freerecordshop die mij in ieder geval wist te vertellen wat er wel en niet uitkwam.
Het is grappig hoe muziek verweven is met bepaalde gebeurtenissen in je leven.
Paradise by the dashboardlight van Meat Loaf toen ik op (school)kamp ging en stiekum verliefd was op een van de begeleiders. ;)
Het eerste album van Alanis Morisette heb ik met een reisgenoot stukgedraaid toen ik in Utrecht werkte en elke dag samen met hem onderweg was. Geweldig was dat. We hebben de cd echt grijsgedraaid en van voor tot achter besproken. Per slot van rekening hadden we alle tijd van de wereld. ;)
Ik weet nog dat ik eens het middelpunt was van een fotoshoot. Spannend dat ik het vond. (Dat was trouwens ook de enige twee keer dat ik in de informatieprofessional stond. :D) We hadden een professionele fotograaf geboekt en in zijn studio stond ik heel zenuwachtig met mijn kledingsets te wachten op wat komen ging.
Op de achtergrond had hij de cd van Shawn Mullins opgezet: Soul's core. Precies de folk rock die ik op dat moment wel kon gebruiken. Voor mij veranderde het sfeertje meteen. Daar kon ik wel mee uit de voeten. Bijzonder dat de fotograaf me ook zo had ingeschat. Ik hoorde later dat hij nog wel wat andere opties achter de hand had gehad.
Een paar jaar later kon ik echter nauwelijks naar de
In eerste instantie kon ik het neerslachtige gevoel niet eens plaatsen. Ik vond het toch een prachtige cd? Mooie nummers, sexy stem, lekkere folk? Pas na een paar keer luisteren viel het kwartje: mijn genen hadden de plaat onder 'neerslachtig' getagged in plaats van 'sexy, speciaal en bijzondere momenten'. Daar is geen luisteren tegen bestand. Is me onderhand wel duidelijk geworden.
Tijd echter wel.
Want juist deze artiest wilde ik wel eens in last.fm naar boven zien te krijgen. En wat denken jullie? Hij klinkt weer sexy en loom en goed! (en de doorverwijzingen die ik krijg zijn inderdaad ook erg lekker!)
Daarom bij deze: Mijn idee van lekkere muziek voor een luie lome zonnige dag.
1 opmerking:
Mooi verhaal ... ben ik wel een beetje stil van
Zo zie je dat (ook) muziek geen betekenis heeft zonder context (of zonder 'tag' zoals jij het zo mooi omschrijft)
Een reactie posten