Blogkermis: Wat we geloven gaan we zijn #biebvdtoekomst

Tja, die bibliotheek...
Die er er over 14 jaar natuurlijk helemaal niet meer. Wat zouden we daar als klant nog te zoeken hebben? Boeken lezen doen we al jaren niet meer. Daarvoor zijn we veel te veel schermgevoelig geworden. Papier doet zeer aan onze tere touch-vingers en de kinderen van 14 kennen alleen nog maar de iPlants die we tegen die tijd, op een dappere kleine groep dwazen na die tegen alle vooruitgang zijn, als een extra ooglens hebben geimplanteerd gekregen. Vergoed door de ziekenfondsen natuurlijk, want zo is de gezondheid veel beter te koppelen aan het digitale dossier van eenieder.

Boeken en verhalen zijn er nog wel, maar vinden alleen maar hun weg naar de groep hoog intellectuelen die lezen nog zien als een vorm van geestverrijking. Maar voor de normale middenmoot is lezen alleen nog maar lastig. Gelukkig helpt de taalmodule die via de iEar wordt omgezet in begrijpelijk Neder-lect in de verschillende begripsniveaus die zijn vastgesteld door de Europese Taalunie.

..
.

Is dit een realistisch toekomstscenario?
Misschien wel, misschien niet. Dat is het mooie van de toekomst. Daarvoor kunnen we nu alleen nog maar de zaadjes zaaien die tegen die tijd geoogst gaan worden.

Dat is ook meteen het uitgangspunt waarover ik verder wil nadenken met jullie. Met dank aan deze uitnodiging: Samen met Bibliotheek Hengelo (e.a.) de beste bibliotheek van Nederland organiseren wij een blogkermis over de toekomst van de openbare bibliotheek.

Hoe kijk je aan tegen de toekomst van de openbare bibliotheek. Bestaat de bieb van om de hoek dan nog wel of is er iets anders voor in de plaats gekomen? Heeft de openbare bibliotheek van de toekomst andere taken gekregen of is de bieb geheel uit straatbeeld verdwenen? Staat de openbare bibliotheek in de toekomst nog fier overeind, en is the place to be? Of is de openbare bibliotheek dan alleen nog te vinden in de virtuele wereld?
Kortom wat is jouw visie op de toekomst van de openbare bibliotheek.

Dus welke toekomst maakt mij zo enthousiast dat ik daarvoor de juiste zaadjes wil en kan planten om dat uit te gaan zetten. Om de zaadjes water te geven, te verzorgen en toe te laten groeien naar volwassenheid in 2014.
Als je geen plan maakt, weet je zeker dat je niet uitkomt waar je naartoe wilt.

Dus draai ik de vraag om: Waar zouden we over 14 jaar naartoe gegroeid willen zijn?

Dat betekent onder andere keuzes maken. Keuzes over datgene wat we in ons gezamenlijk bibliotheekverleden hebben gedaan (en niet gedaan) en die we willen behouden. Maar ook kiezen om bepaalde elementen nu los te laten. Gezond haar heeft ook een schaar nodig.

We zitten in een buitengewoon spannend vakgebied waarin we langzamerhand uitwerken waar we nodig zijn buiten onze prachtige gebouwen om. (Zoals in mijn geval bijvoorbeeld het primair onderwijs, het voortgezet onderwijs, mbo) Maar dat ook willen ontwikkelen samen met de partners om ons heen. Want alleen gaan we het niet meer redden.

Daarnaast woon ik in een dorp waar er een prachtig Kulturhus is gerealiseerd waar de fysieke bibliotheek een levend en belangrijk onderdeel van uitmaakt. Vorig jaar de 7e beste bibliotheek van Nederland

In 2014 zullen er minder panden zijn met het bord 'bibliotheek' op de buitenkant. Wel veel panden waar er gezamenlijk wordt opgetrokken door een soos, een bibliotheek, een vvv, een huisartsenpraktijk en ga zo maar door. Scholen zullen niet verdwijnen, opgroeiende leerlingen ook niet. Die kunnen we nog steeds enorm goed ondersteunen. Maar dan wel op school met de Bibliotheek op school.
Zo werkt het ook op het Voortgezet Onderwijs, maar dan met een andere focus die past bij het proces wat zich binnen school afspeelt. Complementair dienen we te zijn, niet primair.
Maar als we dat willen kunnen we ook studieruimte, gespreksruimte, contractruimte en inspiratieruimte bieden. Binnen die panden waarvan we met elkaar afspreken die te willen vasthouden.

Of daar boeken staan hangt volgens mij niet af van onze wil, maar van datgene wat het grote publiek over 14 jaar heeft omarmd. Wij zijn niet het belangrijkste, maar onze klanten zijn dat wel!

Daarvoor hebben we sterke vastberaden mensen nodig. Dat is meer dan geweldig  'winkelpersoneel' maar nog meer de brede informatie-vakkracht dan dat we die ooit misschien zijn geweest in de afgelopen jaren.

Starheid kan onze ondergang worden. Starheid in de plannen die we gaan maken en waar we niet van willen afwijken omdat de wereld zo veranderd is maar wij niet. Dat kunnen we voorkomen door te geloven in een aantal prachtige beelden en permanent te investeren in de landkaartenmakers van deze wereld. Die geven je ook niet de enige weg naar je doel, maar laten je wel zien welk landschap je te wachten staat..

Waarin we geloven gaat waar worden
Waarin we samenwerken gaan we groeien
Loslaten is vasthouden
Wat we zaaien gaan we worden
Wat we geloven gaan we zijn